Plastyka zastarzałego pęknięcia krocza

Zmiany w obrębie narządów rodnych mogą powstać zarówno na skutek przebytego porodu, jak i ciężkiej pracy fizycznej. Często rany i pęknięcia krocza są w sposób wadliwy korygowane(lub wręcz takie zabiegi są lekceważone). Tymczasem pęknięcia krocza najczęściej wiążą się również z rozerwaniem wejscia do pochwy, jak i jej tylnej ściany, a nawet – z uszkodzeniem mięśni dna miednicy. Zmiany te mogą prowadzić zarówno do problemów w życiu codziennym (przede wszystkim związanych z fizjologią, jak NTM), jak i w pożyciu intymnym. Potrzeby seksualne są u kobiet ograniczone, bądź spada poziom satysfakcji z pożycia. Wadliwie zagojone pęknięcia krocza (oraz towarzyszące im szpecące blizny) można jednak korygować. Najczęściej zabieg polega na odtworzeniu anatomicznych cech sprzed porodu (lub innej operacji ginekologicznej). Zakres zabiegu może być różny – wiele zależy od tego, jaki czas upłynął od pojawienia się zmian, czy wystąpiły jakieś powikłania, oraz oczywiście od tego, jak rozległe jest uszkodzenie krocza. Plastyka krocza polega na podszyciu mięśni krocza oraz usunięciu nadmiaru śluzówki pochwy. Operacja na ogół trwa około jednej godziny, jest wykonywana w znieczuleniu ogólnym (bądź, na życzenie pacjentki, rdzeniowym). Szwy, których używa się do zabiegu są rozpuszczalne, nie ma więc konieczności ich zdejmowania. Zewnętrzna rana na ogół goi się w przeciągu tygodnia, natomiast do aktywności ruchowej można powrócić już po kilku dniach od zabiegu. Bardzo ważne jest stosowanie odpowiedniej pielęgnacji – delikatnych środków myjących, utrzymywanie flory bakteryjnej pochwy w normie. Ponad to jakakolwiek aktywność seksualna nie powinna być podejmowana prędzej niż po 6 tygodniach. Efekt zabiegu jest trwały, chyba, że pacjentka zajdzie w kolejną ciąże.