Czym jest NTM? I Czym jest inkontynencja?

Nietrzymanie moczu, według definicji specjalistów ze Światowej Organizacji Zdrowia jest schorzeniem, które charakteryzuje niezależny od woli wyciek moczu przez cewkę moczową, aż do częściowego lub całkowitego opróżnienia pęcherza. Okoliczności towarzyszące wyciekowi, jak i jego przyczyny są odmienne (zależą od typu NTM). Wyróżniamy bowiem co najmniej 3 rodzaje nietrzymania moczu: wysiłkowe, z przepełnienia oraz z naglącym parciem. Niezależnie od rodzaju za główną przyczynę NTM podaje się pewne „zakłócenia” na linii przekazywania informacji między mięśniami dna miednicy, pęcherzem moczowym a mózgiem. W NTM wysiłkowym kluczową rolę odgrywa przy tym osłabienie mięśni dna miednicy, niewystarczający zacisk cewki moczowej (mogące mieć zarówno genezę pierwotną, jak i wtórną, związaną z urazami, wahaniami hormonalnymi w organizmie, przyrostem wagi etc.). Z kolei w NTM z naglącym parciem źródło problemu tkwi w nadmiernej reaktywności pęcherza, który kurczy się zbyt szybko i zbyt często. Natomiast w NTM z przepełnienia „winowajcą” pozostaje przeszkoda w odpływie moczu z pęcherza. NTM nie musi być stałym schorzeniem –
może także pojawiać się okresowo, na przykład podczas stosowania określonego rodzaju leków(moczopędnych, rozluźniających mięśnie), w chorobach nefrologicznych (jak zapalenie pęcherza). NTM jest nie tylko problemem natury medycznej, ale ma też swoje konsekwencje w wymiarze społecznym oraz ekonomicznym. Zaledwie połowa z cierpiących na nietrzymanie moczu pacjentów decyduje się na konsultację ze specjalistą. Ponad to leczenie nie zawsze jest wystarczająco dofinansowywane (przynajmniej na terenie naszego kraju), a dostęp do poradni urologicznych często ograniczony. NTM najczęściej dotyka kobiet, zwłaszcza w przedziale od 40 do 80 roku życia, jednak również mężczyźni mogą na nie cierpieć. Jeśli natomiast chodzi o określenie „inkontynencja” może się ono odnosić zarówno do nietrzymania moczu, jak i kału. Inkontynencja pojawia się na ogół w następstwie innych schorzeń – neurologicznych, związanych z męczliwością mięśni, bądź w nefropatiach, a nawet w wyniku nadmiernego stresu. Inkontynencja także może być leczona, zarówno w sposób zachowawczy (wtedy stosuje się głównie środki farmakologiczne – i te metody przeważają), jak i operacyjny.