Na czym polega diagnoza NTM?

Nietrzymanie moczu jest schorzeniem w równym stopniu powszechnym, co wstydliwym. Tymczasem, aby leczenie przyniosło jak najlepsze rezultaty, konieczne jest jego odpowiednio wczesne rozpoczęcie. A to z kolei wymaga postawienia diagnozy niemal natychmiast po zaobserwowaniu niepokojących objawów. W rzeczywistości natomiast często mija nawet kilka miesięcy (czy lat), kiedy pacjent zdecyduje się na konsultację medyczną swojego problemu. W dodatku połowa z chorych nawet nie myśli o wizycie w specjalistycznym gabinecie. Diagnozowanie NTM jest kilkuetapowym procesem (na każdym z nich wymaga jednak współpracy lekarza z pacjentem). Podstawą do rozpoczęcia działań jest dokładny wywiad z pacjentem, przy czym rozmowa skupia się zarówno na jego problemach (ginekologicznych, urologicznych), jak i na omówieniu ewentualnych przypadków choroby w rodzinie.
Lekarz podczas rozmowy pyta m.in. o nasilenie objawów, okoliczności mikcji, ilość traconego moczu – ma to na celu wykrycie przyczyny zaburzeń. NTM może bowiem mieć źródła zarówno w chorobach (metabolicznych czy neurologicznych), jak i urazach mechanicznych czy przebytych zabiegach operacyjnych, a także w zmianach hormonalnych. Duże znaczenie ma też prowadzony styl życia, dieta, stosowanie używek (zwłaszcza alkoholu czy papierosów). Pacjent w toku procesu diagnostycznego wypełnia kwestionariusz, lekarz może zalecić również prowadzenie dzienniczka mikcji (informującego też o towarzyszących NTM dolegliwościach). Innymi, niezwykle istotnymi elementami diagnostyki są: badanie stanu jamy brzusznej i okolic intymnych oraz ich unerwienia (odbywa się to zarówno per rectum, dzięki czemu można ocenić czynności mięśni dna miednicy, jak i poprzez badanie USG). U kobiet zastosowanie znajduje również badanie ginekologiczne, które ma na celu stwierdzenie nieprawidłowości w okolicach rodnych, oraz ocenę napięcia mięśni dna miednicy. Badanie ultrasonografem pomaga ponad to wykryć wszelkie zmiany w postaci guzów czy nowotworów układu moczowo – płciowego. W dalszej części diagnozowania odbywa się także laboratoryjne badanie moczu – dzięki niemu można wykluczyć infekcję.